معنی پیرایه دان در لغت نامه دهخدا

درج و آن ظرفی است که زنان اسباب و جواهر در آن نهند (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی). طبلۀ زنان که پیرایه و جواهر در آن نهند. (از منتهی الارب)

معنی پیرایه دان در فرهنگ لغت هوشیار

طبله زنان که پیرایه و جواهر درآن نهند ظرفی است که زنان اسباب و جواهر در آن گذارند

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(اَ مَ)

که پیرایه دهد. که در زیور گیرد. که متحلی سازد:
روشن کن آسمان به انجم
پیرایه ده زمین بمردم.
نظامی

آنکه پیرایه دهد آنکه در زیور گیرد: روشن کن آسمان بانجم پیرایه ده زمین بمردم. (نظامی)